Alweer op de helft!

Inmiddels zit ik alweer dik 3 weken in Tanzania, eigenlijk gaat de tijd best wel snel! Dat ik hier nu 3 weken zit, betekent dat dit alweer de helft van mijn stage in Tanzania is! Van de ene kant wel jammer, maar zie er ook wel weer naar uit om naar huis toe te gaan!

De afgelopen week eigenlijk voornamelijk met mijn project bezig geweest. Dit is natuurlijk ook het doel van mijn stage. Maar met dik 30 graden buiten, is het toch wel jammer om binnen te zitten. Concentratie is dan ook niet altijd even goed met dit mooie weer. Maar toch zullen er dingen uitgewerkt moeten worden. Maandag avond heb ik weer bij Ben gegeten, dit keer spaghetti, erg lekker! Ben heeft me nog veel foto’s laten zien van Tanzania, wat hij hier allemaal gedaan/gezien heeft, erg leuk! Ook kwamen er veel verhalen naar boven, super om te horen! Binnenkort gaat er ook een werknemer van Tanga Fresh trouwen, zelfs mij hebben ze uitgenodigd. Dit lijkt me echt mooi om mee te maken. Het trouwen zal hier wel op een hele andere manier gaan dan in Nederland. Verder verwacht ik veel kleurrijke kleding, wat ze hier eigenlijk dagelijks dragen. Ben erg benieuwd!

De volgende ochtend een beetje uitgeslapen en vervolgens weer begonnen met het werken aan mijn project. Inmiddels is het ontbijt wat veranderd. Niet alleen jam/pindakaas, maar nu ook een heerlijk gekookt of gebakken eitje. Dit is dan wel weer erg lekker! Inmiddels weten ze nu wel wat ik lekker vind en hoef ik amper wat te zeggen :P. Het is niet normaal om te zien hoeveel sneetjes brood sommige werknemers ’s morgens naar binnen werken. Hier sta ik echt versteld van! Verder is het middag eten nog altijd hetzelfde. Rijst of Ugali (dit is een schotel van maïsmeel, gekookt tot pap/deeg achtige brei). De Ugali wordt hier gegeten door een balletje te rollen met je rechterhand en vervolgens onderdompelen in wat saus/vlees. Ik heb de Ugali ook geprobeerd, maar er zit eigenlijk geen smaak aan. Dus toch maar weer aan de rijst. Vaak is er toch wel vis bij de rijst, dit zijn dan ook echt grote stukken vis, waarbij de ogen je aan zitten te kijken. Bah, niks voor mij! Ik vind het dan ook heerlijk als ik af en toe bij een Nederlander kan eten! Omdat het deze week wat rustiger is, ben ik ’s avonds ook meer in mijn eigen appartement te vinden. Hier vermaak ik me nog steeds prima! Voor mij zijn de avonden niet zo lang, omdat ik toch behoorlijk moe ben, na zulke indrukwekkende weken.

Woensdag ochtend met Audry weer afgesproken om de stad in te gaan. Inmiddels was het geen ochtend meer en werd het pas 1 uur voordat we daadwerkelijk in de stad waren. Hier hebben we weer wat boodschappen gedaan en een ijsje genomen. Voor Audry was het de eerste keer dat ze een ijsje in de stad nam. Het was deze dag ook wel behoorlijk warm! Z’n 34 graden! Audry vroeg haar af of wij in Nederland ook wel ijs hadden, natuurlijk wel! Nou hier stond ze versteld van, dat is toch veelste koud in Nederland? Als het bij ons 20 graden is, vinden wij het al heerlijk weer! Nou als het hier winter is (wat je helemaal geen winter kan noemen) dan wordt de 20 graden nog niet eens gehaald. Het is hier dus eigenlijk altijd warm.

Vorige week in de bergen was het erg grappig om te zien hoe mensen zich kleden. In de bergen was het misschien een paar graden kouder, maar de lokale bevolking hadden allemaal gelijk een winterjas/ dikke vest aan. Toen wij naar buiten stapten, was het eigenlijk helemaal niet koud, misschien een klein fris windje, wat dan ook wel weer lekker is na al die warme dagen! Als de Afrikaanse mensen in Nederland komen dan mogen ze wel heel veel kleren gaan dragen om zich warm te houden, wat een verschil!

Woensdag na het middag eten, naar Ben zijn huis gegaan. Elke dag doet Hilda de dagelijkse werkzaamheden in Ben zijn huis. Ben is voor zijn werk voor 3 dagen naar Dar es Salaam, dus ben ik Hilda even op gaan zoeken. Ze vond het super leuk dat ik langs kwam. Hebben dan ook een hele poos gezellig gepraat. Erg enthousiaste meid, wat het erg leuk maakt om mee te praten. Later kwamen er nog wat familieleden op bezoek. Ze kwamen rond het middag eten en gingen met z’n allen op een kleedje op de grond ‘Ugali’ met de handen eten. Apart om de cultuur hier te zien, zo anders dan in Nederland! Het lijkt mij ook erg leuk om te leren hoe het echte Afrikaanse eten gemaakt wordt. Nou Hilda is gek op koken en wil het mij dan ook maar al te graag leren. De volgende dag hebben we dan ook maar gelijk afgesproken. Na eerst de hele dag gewerkt te hebben aan mijn project, ben ik een uur of 5 Hilda op gaan zoeken. We hebben samen een echte Afrikaanse maaltijd gemaakt, ‘Chapatis’ met rijst, worteltjes, boontjes en paprika. Chapatis is een soort pannenkoek, bij het maken van de chapatis wordt de melk uit de kokosnoot gebruikt. Erg leuk om z’n gerecht te maken! Vervolgens hebben we het gerecht, bij Hilda thuis, samen met haar gezin, opgegeten. Naast de etenstafel stond een wasbakje, waar iedereen zijn/haar handen moest wassen. Vervolgens werd er weer met de handen gegeten. Al had ik als Nederlander wel bestek ;). Wanneer wij in Nederland klaar zijn met eten, blijven we meestal nog wel even zitten. Wanneer hier de laatste klaar is, wordt de tafel dan ook direct verlaten. Dit is een soort traditie. Vervolgens ben ik ’s avonds met Ben naar Tanga gegaan en hebben hier nog een aantal Nederlanders opgezocht.

Vrijdag weer gewerkt aan mijn project. Verder stond nog in de planning om een dag naar Amani te gaan. Omdat door de week de chauffeur van Tanga Fresh steeds bezet is, moest dit in een weekend gepland worden, wat ik dan weer erg jammer vond! Liefst wil ik in het weekend, met dit mooie weer, het strand even op zoeken. Maar dit zat er nu dus niet in. Zaterdag ochtend afgesproken, om 8 uur te vertrekken naar Amani. Naar veel gewacht te hebben, was er om half 10 uur nog steeds geen chauffeur. Inmiddels was Lut Zijlstra ook bij Tanga Fresh en kon ik in deze tijd mooi even met Lut mijn project doornemen. Wordt de wachttijd toch nog goed benut. Zo langzamerhand begin ik me er toch al behoorlijk aan te ergeren, dat er iedere keer zo lang gewacht moet worden. Afspraak is afspraak denk ik dan, maar hier denken ze daar heel anders over. Uiteindelijk was het 11 uur, voordat we daadwerkelijk in de auto zaten onderweg naar Amani. Nou dacht ik vorige week, de reis naar Lushoto, dat de wegen al slecht waren. Nou dit was nog niks vergeleken met de reis naar Amani! Na 3 uur rijden, midden door de bossen en in de bergen, kwamen we bij het dorpje aan. Een zeer tropisch bos met veel aparte bomen etc. Onderweg zijn we dan ook al meerdere aapjes tegen gekomen! Hier het MCC bezocht en vervolgens doorgereden naar de boeren. De boeren wonen hier echt midden in het tropisch bos en het lukt dan ook niet om hier met de auto te komen. Omdat het hier tropisch is, dus ook vaak regenachtig weer, is het rantsoen van de koeien ook veel beter. Ze hebben hier volop water en gras met een hoge voedingswaarde. De melkproductie stijgt hier al naar de 15-20 Liter per koe. Een van de boeren had niet alleen koeien maar ook vele eenden. Ik vroeg mij dus af waarvoor deze eenden gebruikt werden. Voornamelijk voor consumptie. Even later ging de boer weg en kwam met een groot mes aan zetten. Ik schrok me rot, ik denk nu gaat hij hier voor onze neus een eend slachten. Maar dit was gelukkig niet het geval, hij klom de bananenboom in en haalde een grote tros bananen voor ons uit de boom. Phoe wat schrok ik, haha.. Dezelfde dag zijn we weer terug gereden naar Tanga. ’s Avonds ben ik met een groep de stad in geweest, wat gegeten en vervolgens ook even het stapleven in Afrika ontdekken. Wat me hier erg opvalt, is dat voornamelijk de meiden overdag veel bedekte/lange kleding dragen, terwijl het behoorlijk warm is. Maar wanneer het avond is en ze zoeken de kroegjes/disco op dan wordt de kledingstijl toch wel even wat anders. Had ik toch niet gedacht!

Zondag ochtend, na eerst wat uitgerust te hebben, ben ik weer naar het strand gegaan. Met een groep hebben we een boot gepakt en zijn we de zee opgegaan. Achter de boot hadden ze een band geknoopt, dus ik ook maar even op de band. Even later hadden ze ook ski’s, zodat we konden waterskiën. Dit ging niet altijd even goed, goh wat hebben we gelachen! Onderweg kwamen we een vissersbootje tegen, die een behoorlijke vangst had die dag. Wij hebben de vis gekocht en even later werd de vis op het vaste land gebakken en vervolgens opgegeten. Oeewwh niks voor mij! Later hebben we nog gevoetbald op het strand. Phoe wat kunnen die Afrikaanse jongens goed voetballen! Volgens mij zagen ze er wel van op dat ik ook mee deed, als enige blanke! :P Al met al was het weer een hele gezellige dag op het strand. ’s Avonds heb ik met Lut nog wat in de stad gegeten en heeft hij mij later weer naar mijn appartement gebracht. Na z’n fanatieke dag, kon ik dan ook wel goed slapen!

Vandaag weer met mijn project bezig geweest. Het begint er nu al aardig op te lijken en heb al veel gegevens verzameld. Nu wordt het voornamelijk uitwerken en een goed plan opstellen. Nu ik hier een paar weken ben, leer ik steeds meer mensen kennen, wat het erg leuk maakt! De weken, maar vooral ook de weekenden vliegen voorbij. Vind het super om de berichten uit Nederland te lezen! Al kan ik het me hier toch echt niet voorstellen dat het in Nederland zo koud is :P Nog minder dan 3 weken en dan zit ik ook alweer in het koude kikkerlandje.. Tijd gaat toch wel erg snel!